Sewista im Mittelpunkt: Barbara

Een community van trouwe naaisters met eigen visies, een hoop creativiteit en vlotte vingers die door onze patronen gaan mag beloond worden. Daarom zetten we iedere maand een sewista in de kijker die daarna de spotlight mag doorgeven. Deze maand krijgen we een kijkje in het naai-leven van Barbara en welke rol Fibre Mood hierbij speelt.

Hoe het allemaal begon

Toen ik kind was, naaide mijn moeder kleding voor mij en met haar hulp naaide ik zélf poppenkleertjes - of dat probeerde ik toch 😉-  

We hadden thuis een grote kist vol stoffen van de stoffenwinkel van mijn overgrootvader en van mijn grootmoeder. Mijn grootmoeder was ook kleermaakster. Je kan dus gerust stellen dat het voorbestemd was dat ik ook zou leren naaien. Aan het échte naaiwerk begon ik pas toen ik zwanger was van mijn zoon, nu 16 jaar geleden. Toen trok ik naar het CVO (Centrum voor Volwassenonderwijs) en volgde ik er gedurende 4 jaar wekelijks naailes en behaalde ik zowaar mijn diploma Snit en Naad.

Ondertussen naait mijn dochter Bente (14) ook, bovendien kan zij ook goed overweg met breinaalden. Zo breide ze onlangs de Yvonnetrui uit Fibre Mood. 

Daar hou ik van!

Naaien is voor mij een erg ontspannende bezigheid. Je bent zo geconcentreerd bezig, dat de rest van de wereld even vervaagt. En natuurlijk ben je zo fier als een gieter als je opnieuw iets moois hebt gecreëerd. Jammer genoeg ontbreekt me vaak de tijd om prestigieuze projecten te naaien. Nu ik opnieuw voltijds aan het werk ben, staat het naaien op een lager pitje. Gelukkig trekt Bente af en toe aan mijn mouw om toch weer met mijn naaimachine aan de slag te gaan.

Kledij naaide ik al voor mezelf, mijn zoon en ook voor mijn echtgenoot, maar ik stel vast dat ik de laatste tijd vaak ook kledij naai voor Bente. Ze wil dit ook leren, dus naaien we samen. Bovendien is zij ook iets fotogenieker dan ik en dat geeft leukere foto’s voor ons (sinds kort gezamenlijk) Instagramaccount @our_sewingandknittingprojects.

Daarnaast ik naai ook graag iets om als geschenk te geven: een keukenschort, een babyjasje of -broekje, een toiletetui, een pennenzak, een schoudertas,… Want naast het maken van kledij, naai ik ook heel graag accessoires. Ik denk dat er zeker al evenveel tassen als kledingstukken van onder mijn naaimachine rolden. 

Barbara’s inspiratie

De blogs van Noodlehead en Jacedidit zijn mijn constante bron van inspiratie wat betreft het maken van tassen, daarnaast volg ik ook nog verschillende blogs en IG-profielen, zoals die van ByEvaMaria en Emmaenmona, omdat zij net zoals ik vaak voor hun tienerdochters naaien.

Ik neem eigenlijk zelden een abonnement op een tijdschrift, maar eigenlijk koop ik wel elk magazine dat verschijnt. Ik heb hele reeksen van Ottobre, Knipmode en ook alle edities van La Maison Victor.

Maar nu valt hier dus sinds kort tweemaandelijks de Fibremood in de bus, omdat we via de #sewistaworldtour een abonnement wonnen! Mijn dochter en ik vinden Fibre Mood het hipste magazine in naailand, met hele mooie stylings en knappe fotoreportages én de patronen en de stoffen volgen de trends van het moment! 
Daarnaast kan ik het wel waarderen dat de maten van XS tot XXL gaan: de mensen met een minder courante maat worden dus niet vergeten. Ik weet niet precies hoe ik Fibre Mood leerde kennen, wellicht via de sociale media of via de blogwereld, maar vast staat dat ik er van in het begin bij was, want ik heb alle edities in huis.
 

Naaifavorietjes

Mijn voorkeur gaat uit naar stoffen met een natuurlijke vezel, en die soepel vallen. Daarom werk ik eigenlijk heel graag met viscose en tencel. Ik betaal ook graag iets meer voor kwalitatieve stoffen, want uiteindelijk heb je daar veel langer plezier van.

Ik ben absolute fan van Pfaff wat betreft naaimachines. Vooral hun ‘boventransport’-functie vind ik een meerwaarde, maar het zijn ook oerdegelijke machines. Ik heb er momenteel twee in huis: de mechanische Select wordt vooral door Bente gebruikt, ik werk meestal met de digitaal aangestuurde Expression. Overlocken doen we met een Bernina-machine.

Het voorbije weekend naaide ik snel nog een zakdoekendooshoesje voor op mijn nieuwe bureau op het werk. Daarvoor was het een zomerse culottebroek voor Bente. 

De creatie waar ik tot nu toe het meeste fier op ben, is een balletoutfit die ik twee jaar geleden naaide voor Bente.
Op het balletpakje heb ik gezwoegd, maar wat was ze blij toen ze het eindelijk kon aantrekken.

Gouden tip van Barbra: 

Toen ik kledij begon te naaien, overkwam het me regelmatig dat er stukken ongebruikt in de kast bleven hangen, omdat ze me eigenlijk niet echt flatteerden. Daarom durf ik nu wel eens een winkel binnen te lopen om een soortgelijk kledingstuk te passen en dan te beoordelen of ik ermee sta of niet. Dat is mijn manier ‘misnaaisels’ te vermijden 🤷‍♀️